Even voorstellen
Hallo! Mijn naam is Dave Scherphof, ik ben de oprichter van Loup Solitaire en leid de cursussen met passie voor mijn vak. Mijn kennis en ervaring wil ik graag met jullie delen!
Van kinds af aan heeft de natuur mij enorm gefascineerd en ik denk dat ieder mens dit ergens in zich heeft. Onze basis ligt namelijk in de natuur. Tegenwoordig is het met al onze gemakken maar ook met onze drukke levens, lastig te bedenken dat de mens ooit volledig in de natuur heeft geleefd. De natuur is nog steeds hetzelfde, maar de mens is veranderd. Onze kennis om te kunnen overleven in de natuur is deels verloren gegaan. Gelukkig zijn er nog volken die deze kennis van generatie op generatie hebben doorgegeven. Ik mag mijzelf gelukkig prijzen dat ik een deel van deze kennis heb mogen leren.Als kind droomde ik ervan om in een hut midden in het bos te leven. Vol bewondering keek ik naar de programma's van Ray Mears en dacht ik: Hoe word je survival expert? Was daar maar een school voor, dan weet ik wel welke studie ik wil doen. Om bij de natuur in de buurt te komen ben ik militair geworden. Ook de actie hierin sprak me aan.Na de eerste militaire jaren een logistieke functie vervuld te hebben ben ik verder gaan kijken naar de mogelijkheden. Met veel geluk en doorzettingsvermogen ben ik bij een klein team terecht gekomen dat gespecialiseerd was in het uitvoeren van helikopter operaties. Dat was een geweldige baan. Voor dit werk moest ik survivalopleidingen volgen bij de SERE-school. Hier werd ik meegevoerd in de survivalwereld. Toen al dacht ik "wat nu als ik hier toch eens m'n werk van kan maken, maar dan als zelfstandig ondernemer, op de manier hoe ik dat graag wil."
Een jaar later en heel veel beslissingen verder heb ik het roer omgegooid. Ik heb ontslag genomen en ben terug naar school gegaan. Die school waar ik eerder van droomde bestond nu; "De Voshaar"! September 2015 begon ik aan mijn opleiding. In Maart 2019 en heel veel ervaringen en kennis rijker, ontving ik mijn diploma als internationaal wildernis gids.En nu wil ik mijn kennis, ervaringen en passie met jullie delen!
Cursussen bekijkenEen jaar later en heel veel beslissingen verder heb ik het roer omgegooid. Ik heb ontslag genomen en ben terug naar school gegaan. Die school waar ik eerder van droomde bestond nu; "De Voshaar"! September 2015 begon ik aan mijn opleiding. In Maart 2019 en heel veel ervaringen en kennis rijker, ontving ik mijn diploma als internationaal wildernis gids.En nu wil ik mijn kennis, ervaringen en passie met jullie delen!De naam Loup Solitaire
Loup Solitaire of in het Nederlands "eenzame wolf."Ik was op 24 uurs solo-survivaltocht in de wildernis van de Canadese Rocky Mountains tijdens mijn Canadian survival en woodstravel instructor cursus aan "de Voshaar". Vroeg in de ochtend was ik mijn kamp aan het opruimen. Het was net licht. Ik stond vlak aan een riviertje met aan de andere kant van het water een flinke heuvel. We waren de weken ervoor al veel wilde dieren tegengekomen in het gebied, maar wat ik op dat moment meemaakte had ik alleen durven dromen. Terwijl ik mijn slaapzak in mijn tas stopte hoorde ik achter de heuvel een wolf huilen. Ik huilde een keer terug naar de wolf, het was even stil en toen huilde de wolf weer. Was dit toeval of een reactie op mijn huil? Nog een keer, een diepe huil zo goed als ik een wolvenhuil na kon doen. Ik was nog niet klaar of kreeg al een reactie. Geweldig! Kippenvel! Dit ging een minuut of twintig zo door en ik hoorde de wolf steeds dichterbij komen. Ineens was het klaar, ik hoorde niks meer. Jammer dacht ik, maar toch zo blij met deze ervaring.Tijdens het inpakken van mijn tas en opbreken van het kamp hoorde ik aan de overkant van het water een gepiep zoals hondachtigen dat kunnen doen. Dit kan niet waar zijn, dacht ik. Ik rende richting de rivier maar bedacht me al na een paar passen dat ik rustig moest lopen om de wolf niet te laten schrikken. Vol spanning liep ik langzaam de laatste meters door het bos naar de rivier en daar stond hij, in zijn eentje, een meter of vijftig bij mij vandaan, aan de overkant van het water. Hij stak z'n neus in de lucht en bewoog z'n kop even op en neer. Hij piepte nog één keer, draaide zich om en verdween de heuvel op het bos in. Bijkomend van deze allermooiste ervaring hoorde ik na vijf minuten de wolf weer huilen. Ik reageerde en hij ook, maar deze keer werd de afstand groter tussen ons. Tot ik niks meer hoorde.Loup Solitaire.